Του Μανόλη Αρχοντάκη
Ο μεγαλύτερος φόβος που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος είναι ο φόβος ότι μπορεί να τα έχει όλα. Συχνά, ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία του, σαμποτάροντας την προσπάθειά του για επιτυχία. Δεν του αρέσει να φτάνει στους στόχους του εύκολα. Αν όλα πραγματοποιούνταν ακαριαία, η ζωή του θα έχανε το νόημά της, καθώς η εξέλιξη και η προσπάθεια είναι συστατικά που δίνουν αξία στην ύπαρξή του.
Η επιτυχία, όταν τελικά έρχεται, συχνά συνοδεύεται από μια απώλεια ταυτότητας. Αν, για παράδειγμα, κέρδιζες το Λόττο, δε θα ξέχναγες τα οικονομικά προβλήματα που σε είχαν διαμορφώσει; Αυτά τα προβλήματα, αν και δυσάρεστα, σου είχαν δώσει ένα συγκεκριμένο «εγώ», μια αίσθηση αμυντικού μηχανισμού και μοναδικότητας. Όταν επιτυγχάνεις τα πάντα, η ζωή σου μπορεί να φαίνεται ότι χάνει τη σημασία της. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο άνθρωπος συχνά αναβάλλει τις ενέργειες που θα τον οδηγήσουν στην επιτυχία. Αυτή η ασυνείδητη αντίσταση τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει τις βαθύτερες επιθυμίες του.
Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ έχει περιγράψει αυτόν τον φόβο μέσα από μια εξαιρετική ιστορία για έναν άνθρωπο που αναζητούσε τον Θεό:
«Για πολλές ζωές, ο άνθρωπος αυτός έψαχνε τον Θεό· μια φορά στη γη, άλλη φορά σε ένα αστέρι, και πολλές ακόμη φορές σε άλλα αστέρια. Ήξερε πως ο Θεός ήταν μακριά, αλλά είχε την ελπίδα ότι, όσο δύσκολο κι αν ήταν, η αναζήτηση δεν ήταν ανέφικτη.
Όμως, μια μέρα, κατά λάθος έφτασε στο αστέρι όπου ζούσε ο Θεός. Αρχικά, δεν μπορούσε να πιστέψει πως είχε φτάσει στον στόχο του. Καθώς πλησίαζε για να χτυπήσει την πόρτα, το χέρι του άρχισε να τρέμει. Σκέφτηκε:
“Αν ο Θεός ανοίξει την πόρτα, όλα θα τελειώσουν. Τι θα κάνω μετά;”
Έτσι, μάζεψε τα πράγματά του αθόρυβα και έφυγε, από φόβο μήπως ο Θεός τον ακούσει και ανοίξει την πόρτα, βάζοντας ένα τέλος στο ταξίδι του.»
Αυτή η ιστορία αποτυπώνει με ακρίβεια την εσωτερική κατάσταση των περισσότερων ανθρώπων όσον αφορά την επιτυχία. Αν είχες τα πάντα, ίσως ένιωθες ότι η ζωή σου δεν έχει πλέον κάποιο βαθύτερο νόημα.
Ένας άλλος λόγος που εμποδίζει τον άνθρωπο να πετύχει είναι η αποφυγή της ευθύνης. Η νίκη, εκτός από το ότι τερματίζει την εξερεύνηση, φέρνει και ένα βάρος: την ευθύνη της διαχείρισής της. Υπάρχει ένας βαθύς, ασυνείδητος φόβος ότι η επιτυχία μπορεί να είναι ανήθικη ή παράλογη.
Ο Νόμος της Έλξης δεν ενεργοποιείται απλώς επαναλαμβάνοντας θετικές δηλώσεις, όπως προτείνουν πολλοί. Αυτή η προσέγγιση είναι επιφανειακή και εγωκεντρική. Δεν απαιτεί θυσίες, ούτε συνεπάγεται έκθεση του εαυτού. Στην πραγματικότητα, όταν επιθυμείς κάτι, το υποσυνείδητό σου μπορεί να μην το επιθυμεί εξίσου.
Αντίθετα, το υποσυνείδητο γίνεται προγραμματίσιμο όταν αποφασίζεις να κάνεις αυτό που αποφεύγεις. Για παράδειγμα, αν βαριέσαι να γυμναστείς, πες στον εαυτό σου: «Δεν μου αρέσει, αλλά θα το κάνω». Όταν αντιμετωπίζεις το έργο με αποφασιστικότητα, χωρίς να σε νοιάζει αν θα πετύχεις ή όχι, καταφέρνεις να ξεπεράσεις τις αντιστάσεις σου.
Όταν κάνεις αυτό που δεν θέλεις, είναι εύκολο να ξυπνήσεις συναισθήματα, και ειδικά τον θυμό. Είναι σαν κάποιος άλλος να σε αναγκάζει να κάνεις κάτι που δεν θέλεις. Τότε κυριεύεσαι από ένα είδος μανίας και το κάνεις ακόμα καλύτερα από πριν. Αυτή η μέθοδος είναι αποτελεσματική για οποιονδήποτε στόχο. Για παράδειγμα, αν θέλεις να γυμναστείς αλλά βαριέσαι, πρέπει να πεις: «Δεν μου αρέσει, αλλά θα το κάνω» και απλώς να το κάνεις. Το κάνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς και με έναν τρόπο που μοιάζει εκδικητικός, αφήνοντας κάθε ευθύνη στην άκρη. Με αυτόν τον τρόπο ξεχνάς τον εαυτό σου, αγνοείς τους φόβους σου και απελευθερώνεσαι από τις «ευθύνες».
Όπως λέει ένα σοφό ρητό:
«Τα όρια των πράξεών μας καθορίζονται από τους φόβους μας».
Όποιος, λοιπόν, δεν φοβάται τίποτα, είναι ικανός για τα πάντα.