Του Μανόλη Αρχοντάκη
Στην προσπάθειά μας για επιτυχία, η σημασία του παιχνιδιού συχνά υποτιμάται. Η παιχνιδιάρικη διάθεση δεν είναι αποκλειστικά για την παιδική ηλικία· είναι μια κατάσταση του νου. Κάποιος πρέπει να έχει παιχνιδιάρικη στάση τόσο στη δουλειά όσο και στη ζωή. Όσο πιο παιχνιδιάρης είσαι, τόσο περισσότερη χαρά θα νιώθεις. Η χαρά είναι αποτέλεσμα του παιχνιδιού. Όσο περισσότερο η εργασία σου είναι «δουλειά», τόσο λιγότερη χαρά θα έχεις. Όσο πιο σοβαρός είσαι στη ζωή, τόσο λιγότερη χαρά θα νιώθεις.
Οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται συνεχώς, ελπίζοντας ότι μέχρι το Σαββατοκύριακο θα ξεκουραστούν και θα παίξουν. Αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατο, γιατί η συνήθεια των έξι ημερών δεν αλλάζει εύκολα. Αν δεν την αλλάξεις όλη την εβδομάδα, δεν μπορείς να την αλλάξεις ξαφνικά. Γι’ αυτό χρειάζεται να είσαι παιχνιδιάρης ακόμα και όταν δουλεύεις.
Συχνά συμβαίνει το εξής: ένας άνθρωπος που περίμενε όλη την εβδομάδα την Κυριακή, τελικά εργάζεται περισσότερο την Κυριακή από κάθε άλλη μέρα. Θα γράφει email, θα τακτοποιεί τα έγγραφά του, θα καθαρίζει το σπίτι και θα κάνει χίλιες-δυο πράγματα που τον κουράζουν. Αυτό κι αν είναι δουλειά! Έπειτα σκέφτεται: «Όταν θα βγω στη σύνταξη…». Όμως αυτή είναι η ίδια λογική που είχε σε όλη του τη ζωή – η λογική της Κυριακής! Ελπίζει ότι όταν θα βγει στη σύνταξη, θα ηρεμήσει.
Αν θέλεις να κατακτήσεις την τέχνη του παιχνιδιού, πρέπει να κάνεις μια ριζική αλλαγή στη στάση σου. Ό,τι κι αν κάνεις, πρέπει να το κάνεις παιχνιδιάρικα, χωρίς καμία σοβαρότητα. Αν νομίζεις ότι δεν μπορείς να είσαι παιχνιδιάρης στη δουλειά επειδή το αφεντικό σου είναι αυστηρό, προσπάθησε να βρεις άλλη δουλειά. Επιπλέον, η ενσωμάτωση του παιχνιδιού στη ρουτίνα εργασίας μπορεί να ενισχύσει τη δημιουργικότητα και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, οδηγώντας τελικά σε πιο καινοτόμες και αποδοτικές λύσεις.
Ακόμα κι όταν κάνεις δουλειές του σπιτιού, πρέπει να είσαι παιχνιδιάρης. Για παράδειγμα, όταν καθαρίζω τα τζάμια στο σπίτι μου, φαντάζομαι ότι γράφω λέξεις, τη μία πάνω στην άλλη, μέχρι να καθαρίσει το τζάμι! Όταν εξασκούμαι στις πολεμικές τέχνες, ακούω μουσική. Όταν σκουπίζω το πάτωμα, το κάνω χορεύοντας!
Θυμήσου ότι η χαρά δεν πρέπει να είναι ο στόχος· πρέπει να είναι το μονοπάτι. Όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι τη χαρά ως στόχο, τη χάνεις. Δεν είναι το τέλος· δεν χρειάζεται να περιμένεις την Κυριακή για να χαρείς, ούτε να περιμένεις μέχρι να γίνεις 70 χρονών για να χαλαρώσεις και να απολαύσεις. Η χαρά είναι το ίδιο το ταξίδι. Υπάρχει τόσο στο πρώτο βήμα όσο και στο τελευταίο.
Ξεκίνα να είσαι χαρούμενος τώρα. Μην το αναβάλλεις για αύριο. Αν περιμένεις για αύριο, είναι ένας σίγουρος τρόπος να το χάσεις για πάντα. Αν ήξερες οτι θα πέθαινες αύριο, τι θα έκανες;
Θυμήσου ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι που πρέπει να απολαμβάνεται, και η παιχνιδιάρικη διάθεση είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσεις όλο το φάσμα των δυνατοτήτων της. Γι’ αυτό, παίξε, απόλαυσέ το και ανακάλυψε τη μαγεία που μπορεί να φέρει μια παιχνιδιάρικη προσέγγιση στη δουλειά και τη ζωή σου!